We rijden met de gewone trein en het is zo rustig. 

Wij zitten op hout de monikken op zachte stoelen

Na 10 minuten rijden moesten we terug in zijn achteruit omdat er een andere trein aankomt. Toch sympathiek. 

Bord in ons hotel. Vraag je je toch af wat er gebeurd of dat ze een eigen handel heeft

Er is een grote nightmarket bij ons hotel. Heerlijk gegeten. 

Jeath war museum. Heel kneuterig en erg leuk. Ze vertellen het verhaal van de oorlog en de bouw van de Birmese spoorlijn

Veel Nederlandse artikelen.  

Gefrituurde zoete aardappel met sesam. Lekker!!

Chinese kerkhof. Wat een ratjetoe

Op verzoek van Ruben het volgende museum.  Het officiële death railway station museum. 

28 mannen passen erin

Kijk marina net als bij family sports...

Sportselfie met 2 sporters en een soldaat

Er gaan vandaag verder waar we gisteren geëindigd zijn naar de begraafplaats en de brug. Eerst via de zoete aardappelen en de ice koffie van 7 eleven en weer een tempel. Deze heeft wel Chinese invloeden. 

Van strijken wordt je best moe. 

Via de don ruk

Indrukwekkend. Midden in de stad de begraafplaats voor de doden van de Birmese spoorlijn. 

Dit zijn 1800 Nederlandse graven van de bijna 3000 doden. 

Oma verkoopt visjes

Als Chinezen een foto van je maken moet je allerlei dingen doen. Dit is het love teken

Met de taxi terug

We gaan met de bus naar hell fire pass. Een hele oude bus. Hij tuft lekker en zit ook goed. 

Nederlandse helden in de bus

Het bezoekerscentrum is vier dagen dicht vanwege de kerst. Het pad is wel open. Het is door Australiërs gemaakt en dat zie je. Heel mooi en heel integer. Eerst een boardwalk en daarna hebben ze het spoor schoon gemaakt en grijze stenen opgelegd. 

Gereedschap waarmee ze de berg uithakte. Het gat moest drie nagels diep zijn. 1 man sloeg met de hamer en 1 hield de nagel vast en draaide de nagel. Daarna dynamiet erin en de brokstukken opruimen. En door....

Echt bizar

En maar hakken in de brandende zon met 2x 85 gram rijst en wat zout en soms wat groente. Deze arbeiders hadden nog 'mazzel' omdat ze in de jungle werkte dus nog slangen en slakken te eten hadden en zuur hard gras met voedingsstoffen waar een mens op kan leven. 

Met anzac day is hier de herdenking

De bergen van myanmar maar een paar km verderop. 

Na de herdenk plaats loopt het pad daar waar het spoor was verder. De wandeling duurt 3 uur en helaas geen tijd voor omdat we kozen om met de trein terug te gaan over de death railway wat nog gebruikt wordt.

28 mannen passen erin

Met de bus terug naar het station. Die gaat ieder uur alleen op wisselende tijden dus 40 minuten wachten. Tip. kijk toch nog altijd even op het tijdschema. 

Uitgestapt bij het station. Bleek niet het station te zijn maar het museum.  We waren zeker niet de eersten dus de taxi stond al klaar. Hard over het spoor met oma

Het juiste station

Elke toerist betaald 100 bath dat is 3 euro ongeacht waar ze in of uitstappen. Tijdens de rit bleek dat er een aantal stations zijn waar groepen afgezet worden door de bus en in de stappen en een aantal wat ze uitstappen. Die stations staan vol met bussen en souvenirs kraampjes de anderen hebben alleen een huisje en geeneens een perron. Bizar maar leuk om te zien. Bij het perron waar wij instapte was 1 grote groep Chinezen en en kleine groep Duitsers dus plek genoeg. Het advies was rechts zitten en dat klopt. 

Het contrast is zo groot. De rit is schitterend langs rivieren en ravijnen maar door mensen handen gebouwd. En heel veel doden gevallen. De gezegde is dan ok dat elke biels/ bolster/ dwarsligger en dode vertegenwoordigd. 

Beneden is de rivier

Heel veel cassave planten als landbouw 

We stoppen 5 stations voor het einde en de locomotief wordt verwisseld. In de bergen een sterke en nu voor het platte stuk ri bangkok en zwakkere. Zo deden ze dat in de oorlog ook. Japanse treinen voor de bergen lokale treinen voor de platte stukken. Alleen de locomotief was er nog niet dus 30 minuten stil gestaan. Daar waar er licht is aan het einde was eerst de locomotief. 

De locomotief voor in de bergen

En na 2 uur rijden en 30 minuten wachten zijn we op de brug.

Zwaaien naar elkaar. En naar andere toeristen die we een keer hebben gesproken #wedoenallemaalhetzelfderondje

Dusssss....

Eten op de nightmarket bij het station. Heel erg leuk maar weinig te eten voor ons. Omdat we echt geen vlees eten van de markt.  Er is weinig zonder vlees en de rest is zo zoet.  Het vlees ruikt wel heerlijk trouwens. 

Het nieuwe vlees

Moe kind

Eenden dingen en lever

Varkensstaart. zag er lekker uit. 

eten op de nightmarket

1e kerstdag

uit eten op eerste kerstdag na een dag luieren. was toch wel een beetje sneu

we vertrekken weer richting bangkok. ipv direct met de bus 2,5 uur wachten op het station, onderweg nog een treinstel vergeten dus weer terug. daarna nog een uur in de taxi en allemaal voor de beleving :-) de trein reist wel fijn maar achteraf misschien was de bus sneller en handiger geweest

vrouwen doen hier echt hetzelfde werk als de mannen

we zijn zo laat de kippen al op stok gaan ook in de stad

alle restaurants zijn dicht dus veels te dure pizza tot grote vreugde van de kinderen. een feestmaal op 2e kerstdag!